Bugün, okulun 8.sınıflar için düzenlediği kokteyle katıldık annemle.Aslında çok eğlenceliydi. Şimdi diyeceksiniz sen orada nasıl eğlendin? Bencil ve S ile küssün falan.Sana bir şey söyleyeyim mi? Herkes zannediyor ki ihtiyacı olduklarında ben varım,asla. Kokteyle gitmeden önce Bencil'e kokteyl ile ilgili bir şeyler sordum bana evet,hayır,belki tarzında cevaplar verdi. Ben alttan almaya çalıştım her zaman ki gibi. Artık kimseyle takılmıyormuşmuş sevgilisiyle takılıyormuş.Bende dedim ki sana zaten takılalım demiyorum, aramızdaki soğukluk gitsin diyorum, dedim.Bana olumsuz cevaplar verdi, öyle mi dedim kendi kendime. Bugün onu öyle bir görmezden geldim ki arada gözümün içine bile baktığını farkettim.Blog da Beryl diye bahsedeceğim kız bizim sınıfta, ona bu adı vermemin sebebi masmavi gözlerinin olması. İşte Beryl'i severim,beni gördü Düşünür gel yanımıza dedi. Gittim yanlarında S, onun ikizi ve onların sınıftan bir kaç kişi vardı.Kalorifer peteğinin üzerine oturduk. Okulumuzun makara öğretmenlerinden bir kaç tanesi geldi bizimle muhabbet etti. Sonra şöyle neredeyse 40 cm canonla fotoğraf çekildik öğretmenlerle. Okulun sitesine atılacakmış, heyecan yaptım ahah.
İlk başta bizim getirdiğimiz (kokteyl derken bizim okuldan bahsediyoruz tabi ki yemekleri biz götürdük) yemekler ile karnımızı doyurduk.Ama ne güzeldi mercimek köfteleri, sarmalar, ekler... Oturduk onları yedik bir güzel. Sonra bizi içeri aldılar, konuşma yapmak üzere. Rehber öğretmeni,müdür,dinci,matematikçi... Hepsi sırayla anadolu liseleri, üniversite, verimli çalışma,plan program gibi bir çok konunun üzerinde durarak ailelerimizi bilgilendirdi.Bu uzun sıkıcı konuşmaların ardından her sınıfın başarılı öğrencileri çağırıldığına göre onlara belge verilmesi gerektiğini söyleyerek ailemizden gelen birisiyle sınıf sınıf kürsüye çıkartılarak belge verildi ve yine güzelim canonla fotoğraf çekildik.
Tam çıkarken olayı anladım. S bana biraz bahsetti.Meğer o da Bencil ile küsmüş. Bu yüzden böyle davranıyormuş.Ama kimse kusura bakmasın, artık ben böyleyim.Bencil de etrafındaki herkesi teker teker kaybetmeye devam etsin. Sevgilisiyle elbet ayrılacaklar bakalım.O zaman saatlerce üzerinde ağlayacak bir omuz bulamayacak.Bugün dediklerinden sonra tek bir adım dahi atan en adi şerefsiz olsun.
Bizim 6.sınıftan Kacy(cesur,yürekli anlamına geliyor)'den bahsedeyim. Aynı sokakta oturuyoruz. Onun da maskesi yaklaşık bir ay önce falan düştü.Ama şimdi ben dalga geçiyorum filan, bu ciddi bir mesele.Oda S'nin gittiği dershaneye gidiyor. Fark ettim de herkes oraya doluşmuş. Şimdi inanmayacaksınız ama dershaneden para çalmış. Durumları kötü değil kızın ama açıklama olarak "babam kızmasın diye yaptım" diye de itiraf etmiş. Ne alaka? bizde anlamadık vallahi. Artık kimse onunla konuşmuyor,ilgilenmiyor. Bende dahil, ayrıca bir tek onunla kalsa iyi. Bir aralar kendi facebook hesabından sevgilim var diye yutturmuştu bize.Güya Kabataş'a gidiyormuş, dersleri çok iyiymiş bu yüzden facebook hesabı yokmuş, haftada iki gün Kacy'nin yanına geliyormuş, bize göstermiyormuş çünkü hocalar görmesin diye köşelerde konuşuyormuş, dershane de telefonla onunla konuşuyormuş gibi yapıyormuş ama S, telefonun kilitli olduğunu bile görmüş. İşte böyle, tek başına girişte annesini bekledi, kimse konuşmadı onunla. Bende konuşmadım, konuşmamda. Yıllardır aynı sokaktayız duyunca şok geçirmiştim.
İşte eve döndüğümde anladım ki kimseye bağlanmayacaksın.Hiçbiri ama hiçbiri özel üretim değil.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder